Ο Βιολογικός Καθαρισμός όπως μπορείτε να διαπιστώσετε παρακάτω δεν έχει καμία σχέση με τον καθαρισμό στρωμάτων, χαλιών, σαλονιών, αυτοκινήτων κ.λ.π., όπως διαφημίζουν λανθασμένα πολλοί “επαγγελματίες”.

Ο Βιολογικός Καθαρισμός αφορά στην επεξεργασία λυμάτων, δηλαδή τη διαδικασία μέσω της οποίας διαχωρίζονται οι μολυσματικές ουσίες από το νερό των λυμάτων, με σκοπό να μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο περιβάλλον χωρίς να το επιβαρύνει και να περιορίζεται η σπατάλη των υδάτων. Η μεταφορά του νερού των λυμάτων στις εγκαταστάσεις βιολογικού καθαρισμού γίνεται κατά βάση μέσω των υπονόμων, ή σε ορισμένες περιπτώσεις με ειδικά βυτιοφόρα οχήματα.

Πρώτο στάδιο: Αφαίρεση αιωρούμενου (οργανικού και ανόργανου) υλικού
Στο στάδιο αυτό γίνεται αρχικά η αφαίρεση υλικών όπως λίπη, άμμος, κ.α., με μηχανική μέθοδο. Στη συνέχεια απομακρύνονται μεγάλα αντικείμενα όπως ξύλα, σίδερα, κ.α. για να αποφευχθούν καταστροφές στις εγκαταστάσεις και το μηχανολογικό εξοπλισμό κατά τη μετέπειτα επεξεργασία. Αυτό γίνεται με σχάρες όπου κατακρατούνται τα στερεά υλικά. Έπειτα πραγματοποιείται η ιζηματοποίηση μέσω της οποίας ανεβαίνουν στην επιφάνεια βαρέα λύματα (κόπρανα, λάσπη), τα οποία και αφαιρούνται.

Δεύτερο στάδιο: Αφαίρεση οργανικών ουσιών μέσω οξυγόνωσης (βιολογικός καθαρισμός)
Στο στάδιο αυτό απομακρύνονται βιολογικά απόβλητα όπως ανθρώπινα απόβλητα, απορρυπαντικά κ.α. Αυτό γίνεται συνήθως μέσω αερόβιας αποικοδόμησης. Η αποτελεσματικότητα της μεθόδου εξαρτάται από τους αποικοδομητές – δηλαδή οργανισμούς όπως βακτήρια και πρωτόζωα που πραγματοποιούν την αποικοδόμηση – οι οποίοι χρειάζονται οξυγόνο και ένα υπόστρωμα για να ζήσουν. Η μέθοδος μπορεί να πραγματοποιηθεί με διαφορετικούς τρόπους. Σε όλες τις περιπτώσεις οι αποικοδομητές καταναλώνουν υλικά όπως ζάχαρη.

Τρίτο στάδιο: Αφαίρεση παθογόνων ουσιών μέσω χημικής επεξεργασίας
Στο στάδιο αυτό αφαιρούνται από το νερό παθογόνες ουσίες, συνήθως αμμωνία (άζωτο) που είναι τοξική για τα ψάρια και άλατα (ενώσεις φωσφόρου) που προκαλούν ευτροφισμό σε λίμνες ή θάλασσες. Λόγω υψηλού κόστους η διαδικασία αυτή εφαρμόζεται σε λύματα με αυξημένη παρουσία βιομηχανικών αποβλήτων, με σκοπό την επαναχρησιμοποίηση των λυμάτων αυτών (π.χ στην βιομηχανία, για άρδευση ή για χώρους αναψυχής).

Είναι αόρατοι μικροοργανισμοί, που διακρίνονται μόνο στο κλασσικό μικροσκόπιο. Αρθρόποδα, που ανήκουν στην τάξη των αραχνοειδών, ζουν στα σπίτια μας, ανεξάρτητα του πόσο καθαρά είναι αυτά. Το υπνοδωμάτιο αποτελεί το καλύτερο μέρος διαβίωσης των ακάρεων της σκόνης του σπιτιού και ιδίως μέσα στα στρώματα, στα χαλιά, στις μοκέτες, στα σαλόνια, καθώς εκεί υπάρχει κατάλληλη θερμοκρασία, υγρασία και τροφή για την ανάπτυξή τους. Καλές φωλιές ακάρεων είναι επίσης τα μαξιλάρια, οι κουβέρτες, και οι υφασμάτινες ταπετσαρίες. κλπ. . Τα θηλυκά ακάρεα παράγουν 25-50 αυγά και η κάθε καινούργια γενιά τους αναπαράγεται κάθε τρεις εβδομάδες. Μετά από αυτό γίνεται κατανοητό γιατί τα στρώματα περιέχουν τεράστιο αριθμό ακάρεων , νεκρών σωμάτων τους και αλλεργιογόνων τους .

Τα ακάρεα τρέφονται με την πιτυρίδα του ανθρώπου (νεκρά κύτταρα της επιδερμίδας που πέφτουν καθημερινά από το σώμα μας), έχουν ανάγκη τη θερμότητα του ανθρωπίνου σώματος και επιζητούν την υγρασία επειδή το σώμα τους κατά 75-80% αποτελείται από νερό.

Οι εκκρίσεις της βλαβερής πρωτεΐνης που ονομάζεται γουανινη βρίσκεται στα περιττώματά τους, μαζί με τα αποσυνθεμένα μέρη τους, είναι το βασικό αίτιο αλλεργίας στην οικιακή σκόνη που όταν εισπνέονται προκαλούν αλλεργική ρινίτιδα.

Στην Ελλάδα τα κυρίαρχα είδη είναι το Dermatophagoides pteronyssinus (ηπειρωτική Ελλάδα) και το Dermatophagoides farinae (νησιά). Υψηλά επίπεδα ακάρεων διαπιστώνονται το καλοκαίρι και στις αρχές του φθινοπώρου όταν η υγρασία κυμαίνεται σε υψηλά επίπεδα. Τα χαμηλότερα επίπεδα παρατηρούνται κατά τις περιόδους με τις υψηλότερες θερμοκρασίες και τη χαμηλότερη σχετική υγρασία.

Για την αντιμετώπιση τους, χρειάζεται να γίνεται πολύ καλός καθαρισμός μια φορά τουλάχιστον το χρόνο. Δεν θα λύσετε τα προβλήματα των αλλεργιών που προέρχονται από την πρωτεΐνη που βρίσκεται στα περιττώματα τους, αν δεν τα βγάλετε έξω χωρίς ώμος να τα ανακυκλώνετε ώστε να μολύνετε περισσότερο τον περιβάλλοντα χώρο.

Τα περιττώματα των άκαρεων της ‘‘εσωτερικής σκόνης’’ είναι δύσκολο «να βγουν έξω» από ένα στρώμα με τον παραδοσιακό καθαρισμό μιας ηλεκτρικής σκούπας. Απεναντίας μπορεί να μολυνθεί περισσότερο το περιβάλλον λόγο της έλλειψης των ειδικών φίλτρων που χρησιμοποιεί μια ειδικευμένη για αυτή τη χρήση σκούπα. Επίσης με την τριβή θα δημιουργηθεί στατικός ηλεκτρισμός, με αποτέλεσμα να συγκεντρώνονται τα ακαρεα πιο εύκολα, και να παραμένουν στο στρώμα. Για την αντιμετώπιση τους, χρειάζεται να γίνεται πολύ καλός βίο-καθαρισμός ,που θα φέρει γρήγορα το επιθυμητό αποτέλεσμα. Η μειωμένη δράση των ακάρεων και της αλλεργιογόνου σκόνης κατά 99,99%, μαζί με την μείωση του “μικροβιακού φορτίου” από τα βακτηρίδια της μούχλας, και τους άλλους μικροοργανισμούς θα δώσουν ένα καθαρό χωρίς μόλυνση περιβάλλον.

Ποιοι παράγοντες καθορίζουν την παρουσία των ακάρεων της οικιακής σκόνης σ” ένα σπίτι;

Διαπιστώθηκε ότι, τα μόνιμα χαλιά και οι μοκέτες (από τοίχο σε τοίχο), φιλοξενούν σημαντικά μεγαλύτερο αριθμό ακάρεων . Σημαντικό επίσης ρόλο παίζει και το πέλος των χαλιών/ μοκετών με τα ακάρεα να δείχνουν ιδιαίτερη προτίμηση στα χαλιά με μεγάλο και χαλαρό πέλος.
Άλλοι παράγοντες είναι, η ηλικία του στρώματος, η ηλικία του χαλιού ή της μοκέτας και η παρουσία ή η απουσία κατοικίδιων ζώων . Έτσι τα στρώματα των κρεβατιών αποτελούν το ιδανικό περιβάλλον για την ανάπτυξή τους. Ο αριθμός των ακάρεων σε ένα στρώμα 5ετίας μπορεί να είναι από 5.000 έως 15.000 ακάρεα ανά τετραγωνικό εκατοστό στρώματος…!

Τα αλλεργιογόνα των ακάρεων προέρχονται κυρίως από τα περιττώματά τους τα οποία εισπνέονται από τους ευαισθητοποιημένους ασθενείς, οι οποίοι στη συνέχεια εκδηλώνουν τα ανάλογα συμπτώματα